Pochodzenie, historia hodowli...

wtorek, października 05, 2004

Inne małe ptaszki II

Ryżowiec (Padda oryzivora)
Ptaki tego gatunku spotyka się na Jawie, Sumatrze, Borneo, w rejonie Madras i na południowych terenach Chin. Niektóre źródła podają, że ptak ten pochodzi z wysp Jawy i Bali. Ryżowiec należy do rodziny astryld. Jego naturalne środowisko jest bardzo urozmaicone. Zamieszkuje on rozległe obszary porośnięte krzewami, obrzeża lasów, ogrody, parki, a ostatnio także osiedla ludzkie, przy których Jest dużo zieleni. Ryżowce całymi gromadami żerują na polach uprawnych, zwłaszcza ryżu i pszenicy, z których zjadają młode pędy oraz dojrzewające i dojrzałe nasiona. Gniazda tych ptaków mają kształt kulisty. Można je spotkać na drzewach, krzewach lub pod dachami niewysokich zabudowań. Hodowlę w warunkach domowych pierwsi podjęli Chińczycy, a za nimi Japończycy, którzy wyhodowali dwie odmiany mutacyjne: białą i szekatą. W ostatnich latach uzyskano również ptaki beżowe. Wygląd ptaka. Długość ciała z ogonem wynosi 14 cm. Głowa jest czarna, na licach owalne białe plamy (zwane również muszelkami). Górna część piersi ma barwę niebieskoszarą, dolna niebieskofioletową, boki i brzuch są szarobiałe. Pióra pokrywowe grzbietu i skrzydeł są niebieskoszare, u niektórych osobników mają brunatny nalot. Lotki są szafirowoniebieskie, a sterówki i pióra pokrywowe nadogonowe czarne. Pióra pokrywowe podogonowe są prawie białe. Dziób gruby, czerwony, nogi różowe. Samice mają dziób bledszy, głowę mniejszą, a niektóre źródła podają, że również muszelki mniejsze i mniej efektowne. U odmiany białej wszystkie pióra są śnieżnobiałe, dziób czerwony, nogi różowe. U niektórych białych osobników w pierwszym roku życia występuje kilka czarnych piór, które znikają w czasie pierzenia się ptaków. Osobniki szekate, to jest biało-czarne, biało-szafirowe lub biało-brunatne, otrzymuje się z krzyżowania osobników białych lub szekatych ze standardowymi. Nie zawsze w pierwszym pokoleniu z krzyżowania różnych ptaków otrzymuje się pożądany efekt, dlatego też należy je powtarzać, dobierając w pary osobniki nie spokrewnione. Ryżowiec samiec dobrze i chętnie śpiewa. Jego pieśń składa się z kilku różnych turkotów, treli i dzwoneczków, utrzymanych w głębokiej, przyjemnej tonacji. Warunki chowu. W większych klatkach lub wolierach ryżowce mogą przebywać razem z innymi ptakami, nie czyniąc im żadnej krzywdy. Dla jednej parki klatka powinna mieć co najmniej wymiary 50 x 40 x 40 cm. Żerdzie muszą być grube (około 14 mm), pokryte korą. Z upływem czasu ptaki same ją obedrą, a będzie to dla nich świetna zabawa i dobre zajęcie. Praktyczni hodowcy umieszczają w klatkach dla swoich ptaków kilka żerdzi różnej grubości, a ptaki same wybierają do spania tę, która im najbardziej odpowiada. Dno klatki musi być wysypane piaskiem. Nie należy wykładać go papierem, gdyż ptaki szybko go podrą, a często się zdarza, że zjadają papier, co jest szkodliwe dla ich zdrowia. Mikroelementy znajdujące się w piasku są ptakom niezbędne do właściwej przemiany materii i stanowią dobre uzupełnienie pokarmu. Ryżowce chętnie kruszą i zjadają skorupki kurzych jaj, powinny więc mieć ich zawsze pod dostatkiem. Ich silne dzioby wymagają ścierania, toteż ptaki te chętnie zjadają twarde ziarenka ryżu, konopi, pszenicy i prosa. Strugany ryż przed zjedzeniem rozdrabniają, a konopie i inne nasiona obierają z łusek. Uzupełnieniem wymienionych pokarmów może być mieszanka dla kanar- ków, murzynek, słonecznik, a także różne kasze i odżywki dla dzieci. Z pokarmów soczystych dobry jest dla ryżowca rdest ptasi, szpinak, nać pietruszki, tarta marchew i jabłko. Ryżowce lubią się kąpać, zwłaszcza w ciepłe i słoneczne dni, toteż w ich klatce powinien się znajdować basenik kąpielowy, w którym codziennie należy zmieniać wodę. Są one dosyć odporne na zmienne warunki klimatyczne, lecz dłuższe przetrzymywanie tych ptaków w temperaturze poniżej 10°C jest niewskazane. Można je trzymać w wolierach ogrodowych, w których dobrze zaaklimatyzowane ptaki mogą przebywać do późnej jesieni. Rozmnażanie. Jest ono zawsze udane, jeśli ptaki wybrane do lęgów są w pełni dojrzałe płciowo i mają ponad półtora roku. Najlepiej gniazdują osobniki trzyletnie. Każda parka powinna przebywać w oddzielnej obszernej klatce o wymiarach 100 x 60 x 60 cm, dobrze zakrzewionej i wyposażonej w co najmniej dwie budki lęgowe o różnych kształtach. Klatkę należy ustawić w dobrze naświetlonym i odpowiednio ogrzanym pomieszczeniu. Wymiary budki dla ryżowców mogą być następujące: 12 x 11 x 15 cm, otwór o średnicy 5 cm, dno powinno być wklęsłe Ryżowce już w czasie wysiadywania jaj lubią przerabiać gniazdo, więc w budce o płaskim dnie jaja mogą się rozsypywać i nie będą przez ptaki właściwie wygrzane. Za ściółkę służą delikatne źdźbła traw i mech. Nie zaleca się dawać ptakom sztucznych włókien, ponieważ ich delikatne i zbyt cienkie niteczki mogą oplatać nogi piskląt i starych ptaków, kalecząc je i niszcząc gniazdo. Ryżowce znoszą 4-8 jaj, które oboje partnerzy wysiadują 13-14 dni, choć przez większość czasu zarówno jaja, jak i pisklęta ogrzewa samiczka. Oboje rodzice karmią młode. Po upływie 26 dni od chwili wyklucia się młode ryżowce opuszczają budkę, po następnych dwóch tygodniach stają się samodzielne i można je oddzielić od rodziców, ale pod warunkiem, że same zjadają podane im nasiona. Rozmnażanie ryżowców w wolierach zasiedlonych jeszcze przez inne ptaki nastręcza wiele trudności. Już podczas wyboru gniazda niektóre ryżowce s'^ agresywne w stosunku do swoich współlokatorów. Podkradają im ściółkę, atakują. gdy Jakiś osobnik zbliży się do ich gniazda, a często są tak zacietrzewione, że zapominają na dłuższy czas o opiece nad jajami lub potomstwem. W czasie wychowu młodych ryżowce muszą mieć pod dostatkiem karmy miękkiej i skiełkowanych nasion, gdyż bardzo je lubią i karmią nimi swe młódki. W okresie lęgów i pierzenia się nie może im zabraknąć zielonek, które dostarczają im witamin i mikroelementów potrzebnych im do normalnego rozwoju, budowy tkanek i syntezy barwników piór. Pierzenie młódek zaczyna się od szóstego tygodnia po opuszczeniu gniazda, a kończy się po 6-12 miesiącach życia. Przedłużanie się okresu pierzenia młodych jest spowodowane prawdopodobnie niewłaściwą karmą oraz zlym oświetleniem pomieszczenia,w którym ptaki przebywają. W ciągu roku ryżowce odbywają trzy lęgi.